سهراب پورناظری، آهنگساز و نوازنده برجسته موسیقی سنتی ایران، در ۵ اردیبهشت ۱۳۶۲ در کرمانشاه متولد شد.
او فرزند کیخسرو پورناظری، استاد موسیقی و نوازنده تنبور، و برادر تهمورس پورناظری است. سهراب از کودکی تحت تأثیر فضای هنری خانوادهاش به موسیقی علاقهمند شد و نواختن تنبور را نزد پدرش آغاز کرد.
آموزش و فعالیتهای اولیه
سهراب در سنین پایین به یادگیری سازهای مختلف پرداخت.
او نواختن کمانچه را نزد استاد اردشیر کامکار آموخت و در ۱۳ سالگی به عنوان نوازنده در گروه شمس، به سرپرستی پدرش، فعالیت خود را آغاز کرد.
وی همچنین مدرک لیسانس موسیقی خود را از دانشگاه سوره تهران دریافت کرده است.
همکاریهای هنری و آثار برجسته
سهراب پورناظری با هنرمندان برجستهای همچون اساتید محمدرضا شجریان، همایون شجریان، علیرضا قربانی و شجاعت حسینخان همکاری داشته است. از جمله آثار برجسته او میتوان به آلبومهای «ایران من»، «خداوندان اسرار»، «آرایش غلیظ» و «رگ خواب» اشاره کرد. وی همچنین در زمینه موسیقی فیلم فعالیت داشته و برای فیلمهایی مانند «بیپولی»، «وضعیت سفید»، «آرایش غلیظ»، «رگ خواب» و «شعلهور» موسیقی متن ساخته است.
جوایز و افتخارات
سهراب پورناظری برای آثارش جوایز متعددی دریافت کرده است، از جمله:
جایزه جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی برای بهترین موسیقی متن فیلم «رگ خواب»
تندیس حافظ برای بهترین موسیقی متن فیلم «رگ خواب»
تندیس طلایی موسیقی ما برای بهترین آلبوم موسیقی فیلم «رگ خواب»
نامزد دریافت سیمرغ بلورین برای بهترین موسیقی متن فیلم «آرایش غلیظ»
سبک هنری و تأثیرات
سهراب پورناظری با ترکیب موسیقی سنتی ایرانی و عناصر نوین، سبک منحصربهفردی را خلق کرده است. او با بهرهگیری از سازهای ایرانی و جهانی، توانسته مخاطبان بسیاری را در داخل و خارج از کشور جذب کند. وی معتقد است که باید با حفظ ریشههای موسیقی سنتی، نوآوری و خلاقیت را نیز در نظر گرفت.
فعالیتهای بینالمللی
سهراب پورناظری با گروهها و هنرمندان بینالمللی همکاری داشته و در کنسرتهای متعددی در سراسر جهان به معرفی موسیقی ایرانی پرداخته است. او در پروژههایی مانند «Beyond Borders» و با ارکستر سمفونی پاسیفیک همکاری داشته است.
زندگی شخصی
سهراب پورناظری تاکنون ازدواج نکرده و مجرد است. او در مصاحبههایش از علاقهاش به سفر و فوتبال سخن گفته و تأکید کرده که به دلیل مشغلههای کاری، زمان کافی برای این فعالیتها ندارد.
گردآورنده و نویسنده متن : بهنیا رجب زاده