تا کی باید نظاره‌گر خون جوانان‌مان باشیم؟ نویسنده متن : بهنیا رجب زاده 

سحرگاه پنجشنبه، دو جوان دیگر از فرزندان لرستان، حسین شیراوند و احمد دریکوند، در سکوتی سنگین و بدون شفافیت، در زندان خرم‌آباد به دار آویخته شدند.

چرا ملت لر؟

چرا باید سهم ما از این سرزمین، چوبه‌ی دار باشد؟

چه کسی پاسخگوست برای این حجم از بی‌عدالتی؟

چه کسی صدای مادران داغدار ما را خواهد شنید؟

ما ملت لر، دیگر سکوت نخواهیم کرد.

ما به نظاره‌ی قتل جوانانمان نمی نشینیم.

این‌بار نه با فریاد، بلکه با حضور، با آگاهی، با اتحاد، می‌گوییم:

اعدام راه حل نیست ، اعدام فقط چرخه‌ی خشونت را ادامه می‌دهد ، و ما حلقه‌ی این زنجیر نخواهیم بود.

نام حسین شیراوند و احمد دریکوند را فراموش نخواهیم کرد.

و تا روزی که عدالت حقیقی برقرار شود، ما ساکت نمی‌مانیم.

هر قطره از خون این جوانان ، فریادیست که دیر یا زود، دیوارهای ظلمت را می‌لرزاند.

با هر اعدام، آتش خشم یک ملت شعله ور تر میشود.

ملت لر هیچگاه این روزهای سیاه را فراموش نمیکند!

و در آخر روز حساب، دور نیست…

گردآورنده و نویسنده متن : بهنیا رجب زاده